هیچکس مرا به یاد نمی آورد
این همه آدم!
حتی آرزوی یک نفر هم نبودم . . .

لحظاتی هست که هیچ چیز این زندگی قانعت نمی کنه...
فقط و فقط نیاز به اندکی مردن داری !

دلم پر میکشد برای جاده ای بی انتها ..همسفر گلهای صحرایی شوم ..پاهای برهنه ام سردی شنهای کنار جاده را حس کنند ! من باشم و خودم ..میدانم به خدا نمیرسم !!! میدانم ..اما جاده شاهد تنهایی ام است ،و اشکهای بی پایانم را فقط باران پاک میکند.

یادم باشد که دیگران را دوست بدارم آن گونه که هستند ، نه آن گونه که می خواهم باشند یادم باشد که خودم با خودم مهربان باشم چرا که شخصی که با خود مهربان نیست نمی تواند با دیگران مهربان باش

کاش خوبان همه از عاشق خود جان طلبند
تا به هر بوالهوسی عاشقی آسان نشود